Το Arrokoth, ένα απομακρυσμένο αντικείμενο στη Ζώνη του Κάιπερ, περιέχει σημαντικές ποσότητες οργανικών μορίων, συμπεριλαμβανομένων σύνθετων σακχάρων, χαρίζοντάς του ένα νέο ψευδώνυμο. Χαρακτηρίζεται ως “Sugar World” (πλανήτης της ζάχαρης), σύμφωνα με μελέτη.
Η μελέτη, με επικεφαλής τον πλανητικό επιστήμονα Άλαν Στερν και την ομάδα του από το Southwest Research Institute, δημοσιεύθηκε στα Πρακτικά της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ και παρέχει νέες πληροφορίες σχετικά με τις χημικές διεργασίες που συνέβησαν στο πρώιμο ηλιακό σύστημα και πιθανώς στη Γη κατά την αρχική της μορφή.
Τι είναι η Ζώνη του Κάιπερ
Η Ζώνη του Κάιπερ (Kuiper belt) είναι μεγάλο σύνολο μικρών σωμάτων στην περιοχή του εξωτερικού Ηλιακού συστήματος. Είναι ένας δίσκος στο επίπεδο της κίνησης των πλανητών και σε απόσταση από 30 μέχρι 50 περίπου αστρονομικές μονάδες από τον Ήλιο.
Αποτελείται από δύο ειδών αντικείμενα: μικρά σώματα, παρόμοια με τον πλανήτη νάνο Πλούτωνα, σε αργή τροχιά γύρω από τον Ήλιο, και πυρήνες κομητών. Θεωρείται και ως μία δεύτερη ζώνη αστεροειδών, πέρα από την «κύρια ζώνη των αστεροειδών». Αυτοί οι αστεροειδείς και κομητικοί πυρήνες, τα Αντικείμενα Διασκορπισμένου Δίσκου και το Νέφος του Όορτ είναι γνωστοί ως Μεταποσειδώνια αντικείμενα (TransNeptunian Objects, TNOs).
Τι γνωρίζουμε για το Arrokoth
Το Arrokoth, γνωστό προηγουμένως ως 2014 MU69 και Ultima Thule, είναι το πιο απομακρυσμένο αντικείμενο που έχει εξερευνήσει ποτέ διαστημόπλοιο. Η αποστολή New Horizons, που είχε προηγουμένως αποτυπώσει εκπληκτικές εικόνες του Πλούτωνα, πραγματοποίησε μια ιστορική προσπέραση του Arrokoth την 1η Ιανουαρίου του 2019.
Η αποστολή παρείχε λεπτομερείς εικόνες και δεδομένα για το αντικείμενο, το οποίο βρίσκεται περίπου 6,4 δισεκατομμύρια χιλιόμετρα μακριά από τη Γη στη Ζώνη του Κάιπερ, μια περιοχή με παγωμένα σώματα πέρα από τον Ποσειδώνα.
«Σπάσαμε ρεκόρ! Ποτέ άλλοτε διαστημόπλοιο δεν έχει εξερευνήσει κάτι τόσο μακριά. Σκεφτείτε το, είμαστε ένα δισεκατομμύριο χιλιόμετρα πιο μακριά από τον Πλούτωνα και τώρα θα συνεχίσουμε να προχωράμε προς τη Ζώνη του Κάιπερ», είχε δηλώσει τότε ο Στερν.
Ερευνητές που ανέλυσαν δεδομένα από την διαδρομή του διαστημοπλοίου διαπίστωσαν ότι το Arrokoth έχει ένα διακριτικό κοκκινωπό χρώμα, το οποίο συνδέεται με την παρουσία σύνθετων οργανικών μορίων. Αυτά τα μόρια περιλαμβάνουν μεθανόλη, πάγο νερού και διάφορες ενώσεις πλούσιες σε άνθρακα.
Η παραγωγή σακχάρων
Ανακαλύφθηκε ότι ο πάγος μεθανόλης στο Arrokoth, όταν εκτίθεται σε κοσμικές ακτίνες, παράγει μια ποικιλία οργανικών ενώσεων, συμπεριλαμβανομένων σακχάρων όπως η ριβόζη και η γλυκόζη. Αυτά τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι η επιφάνεια του Arrokoth έχει υποστεί σημαντική χημική επεξεργασία, μετατρέποντας απλά μόρια σε πιο σύνθετα κατά τη διάρκεια δισεκατομμυρίων ετών.
Η ανακάλυψη αυτών των οργανικών μορίων είναι ζωτικής σημασίας για την κατανόηση των χημικών διεργασιών που μπορεί να συνέβαλαν στην εμφάνιση της ζωής στη Γη.
«Είναι εκπληκτικό να βλέπουμε αυτό το αντικείμενο τόσο καλά διατηρημένο, που το σχήμα του αποκαλύπτει άμεσα αυτές τις λεπτομέρειες της σύνθεσής του από ένα σύνολο δομικών στοιχείων, όλα πολύ παρόμοια μεταξύ τους», ανέφερε τον Οκτώβριο ο Will Grundy, συν-συγγραφέας της μελέτης, σε δήλωσή του.
Οι συνθήκες που επικρατούσαν στο πρώιμο ηλιακό σύστημα
Οι λόφοι στην επιφάνεια του Arrokoth, οι οποίοι είναι μεγάλοι σε σχέση με το ίδιο το αντικείμενο, πιστεύεται ότι είναι μερικά από τα αρχικά δομικά στοιχεία του. Αυτά τα χαρακτηριστικά παρέχουν πολύτιμες ενδείξεις σχετικά με τις συνθήκες και τις διαδικασίες που επικρατούσαν στο πρώιμο ηλιακό σύστημα.
«Εάν οι λόφοι είναι πράγματι αντιπροσωπευτικοί των δομικών στοιχείων αρχαίων πλανητοειδών όπως το Arrokoth, τότε τα μοντέλα σχηματισμού πλανητοειδών θα πρέπει να εξηγήσουν το προτιμώμενο μέγεθος για αυτά τα δομικά στοιχεία», είχε δηλώσει ο Stern.
Η αποστολή New Horizons συνεχίζει να παρέχει δεδομένα που θα μπορούσαν να βελτιώσουν την κατανόησή μας για τη Ζώνη του Κάιπερ και τα αντικείμενά της. Το διαστημόπλοιο αναμένεται να εξερευνήσει επιπλέον σημεία στη Ζώνη του Κάιπερ, διευρύνοντας περαιτέρω τις γνώσεις μας για το πρώιμο ηλιακό σύστημα.
Ο Stern είχε δηλώσει στο Space.com το 2020, «Θα ήταν ανόητο να μην αναζητήσουμε άλλον στόχο».