Η προέλευση των ενδυμάτων καλύπτεται από τις προκλήσεις της συντήρησης, ωστόσο τα ίχνη των αρχαίων υφασμάτων παρέχουν μια ματιά στο ενδυματολογικό μας παρελθόν. Το 1913, κατά τη διάρκεια μιας αιγυπτιακής ανασκαφής, ο William Matthews Flinders Petrie έφερε στο φως το παλαιότερο γνωστό ένδυμα, το «φόρεμα Tarkhan», που χρονολογείται πριν από 5.500 χρόνια.
Θραύσματα από την τοποθεσία Çatalhöyük της Τουρκίας αποκαλύπτουν ακόμη παλαιότερα υφαντά, πιθανώς ηλικίας 8.500 ετών.
Εμβαθύνοντας στο σπήλαιο Dzudzuana στη Γεωργία, οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν βαμμένες ίνες λιναριού που χρονολογούνται 30.000 χρόνια πριν, γεγονός που υποδηλώνει μια προϊστορική υφαντουργία. Η αναζήτηση αποδείξεων επεκτείνεται πέρα από τα υφάσματα και στα εργαλεία. Στο σπήλαιο Sibudu της Νότιας Αφρικής, μια λεπτή βελόνα, ηλικίας 61.000 ετών, υποδηλώνει την πρώιμη παραγωγή ενδυμάτων.
Ωστόσο, η εμφάνιση των ενδυμάτων αποκρυπτογραφείται επίσης μέσω μιας μη συμβατικής πηγής – των ψειρών. Αναλύοντας το DNA από ψείρες του κεφαλιού και του σώματος, οι επιστήμονες προσεγγίζουν τη χρήση των ενδυμάτων ήδη πριν από 170.000 χρόνια.
Ενώ τα στοιχεία δείχνουν ότι οι Homo sapiens φορούσαν ενδυμασία, τα ερωτήματα σχετικά με τους Νεάντερταλ παραμένουν. Οι πέτρινες αποξέσεις υποδηλώνουν ότι χρησιμοποιούσαν δέρματα ζώων, πιθανώς για ρούχα.
Η αναζήτηση της «γυμνής» αλήθειας συνεχίζεται, καθώς οι ερευνητές εξερευνούν διάφορους δρόμους για να ξετυλίξουν το κουβάρι της αρχαίας ιστορίας της ένδυσης.
