Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble κατέγραψε ένα εντυπωσιακό κοσμικό φαινόμενο: ένας λευκός νάνος – ένα «καμένο» άστρο – καταβροχθίζει τα απομεινάρια ενός πλανητοειδούς που θυμίζει τον Πλούτωνα. Το γεγονός αυτό εκτυλίσσεται σε απόσταση μόλις 260 ετών φωτός από τη Γη – απόσταση ιδιαίτερα κοντινή σε αστρονομικά δεδομένα.
Αν και η «κατανάλωση» του σώματος από το άστρο είναι εντυπωσιακή από μόνη της, το πιο ενδιαφέρον στοιχείο αφορά τη χημική σύσταση του εξωπλανητοειδούς. Σύμφωνα με τα δεδομένα του Hubble, το σώμα αποτελείται κατά 64% από νερό σε μορφή πάγου, μαζί με πτητικά στοιχεία όπως άνθρακας, θείο, άζωτο και οξυγόνο – ισχυρές ενδείξεις για την παρουσία νερού.
«Δεν περιμέναμε να βρούμε νερό ή άλλο παγωμένο υλικό»
Η Snehalata Sahu του Πανεπιστημίου του Warwick, η οποία ηγήθηκε της ανάλυσης των δεδομένων του Hubble, δήλωσε:
«Δεν περιμέναμε να βρούμε νερό ή άλλο παγωμένο περιεχόμενο. Αυτό συμβαίνει επειδή τα σώματα τύπου κομητών ή αντικείμενα τύπου Ζώνης Kuiper εκτοξεύονται εκτός των πλανητικών τους συστημάτων νωρίς, όταν τα άστρα τους εξελίσσονται σε λευκούς νάνους. Όμως εδώ ανιχνεύουμε πτητικό υλικό πλούσιο σε νερό».
Καθρέφτης του μέλλοντος του Ηλιακού μας Συστήματος
Ο συγκεκριμένος λευκός νάνος ήταν κάποτε άστρο παρόμοιο με τον Ήλιο, που αφού εξάντλησε τα καύσιμά του, κατέρρευσε σε μια υπερπυκνή αστρική μάζα. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι η έντονη βαρύτητά του προσέλκυσε ένα παγωμένο σώμα από μια δική του εκδοχή της Ζώνης Kuiper – της περιοχής στο Ηλιακό μας Σύστημα όπου βρίσκονται παγωμένα σώματα, κομήτες και νάνοι πλανήτες όπως ο Πλούτωνας. Το σώμα διαλύθηκε, και αυτό που καταγράφει το Hubble είναι τα απομεινάρια του.
Η παρατήρηση έγινε δυνατή χάρη στο Cosmic Origins Spectrograph του Hubble, το οποίο αναλύει υπεριώδη ακτινοβολία.
«Αν ένας εξωγήινος παρατηρητής κοιτούσε το ηλιακό μας σύστημα στο μακρινό μέλλον, ίσως έβλεπε τα ίδια απομεινάρια», δηλώνει η Sahu.
Το μέλλον: James Webb και φως στο υπέρυθρο
Η επιστημονική ομάδα σχεδιάζει να συνεχίσει την έρευνα με τη βοήθεια του διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb, αυτή τη φορά μελετώντας το φαινόμενο στο υπέρυθρο φάσμα.
Η μελέτη δημοσιεύθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου στο επιστημονικό περιοδικό Monthly Notices of the Royal Astronomical Society.