Ένας άνδρας αποφάσισε να μείνει ξύπνιος για 264 ώρες. Όμως τα πράγματα δεν πήγαν και τόσο καλά στη συνέχεια.
Οι φοιτητές Randy Gardner και Bruce McAllister από το San Diego της Καλιφόρνια έσπασαν το παγκόσμιο ρεκόρ για το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα που ένας άνθρωπος έχει μείνει εθελοντικά χωρίς ύπνο το 1964.
Αποφάσισαν να λάβουν μέρος στο τεράστιο πρότζεκτ στο πλαίσιο ενός σχολικού ερευνητικού προγράμματος υπό την επίβλεψη του ερευνητή ύπνου του Πανεπιστημίου Stanford, Δρ. William C. Dement.
Εμεινε ξύπνιος 11 μέρες
Ενώ και οι δύο συμμετείχαν στην πρόκληση, ήταν ο Gardner, 17 ετών, που κατάφερε να μείνει ξύπνιος για 11 ημέρες και 25 λεπτά, καταρρίπτοντας το παγκόσμιο ρεκόρ εκείνη την εποχή.
Ο McAllister εξήγησε αργότερα στο BBC: «Ήμασταν ηλίθιοι, ξέρεις νέοι ηλίθιοι, και έμεινα ξύπνιος μαζί του για να τον παρακολουθώ. Μετά από τρεις νύχτες αϋπνίας εγώ, ξύπνησα γερμένος στον τοίχο, γράφοντας σημειώσεις στον ίδιο τον τοίχο».
Οι επιπτώσεις μετά τη 2η μέρα χωρίς ύπνο
Ο Δρ Dement και ο γιατρός του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ, Υποπλοίαρχος John J. Ross επέβλεπαν το πείραμα και, σύμφωνα με τους ερευνητές, οι επιπτώσεις άρχισαν να εμφανίζονται μετά τη δεύτερη ημέρα χωρίς ύπνο.
Ο Gardner άρχισε να μπλέκει τις λέξεις του όταν του ζητήθηκε να επαναλάβει γλωσσοδέτες για να ελέγξει πώς ένιωθε.
Μετά από τρεις ημέρες χωρίς ύπνο, τα πράγματα είχαν επιδεινωθεί απότομα για τον Gardner, ο οποίος φέρεται να άρχισε να αντιμετωπίζει προβλήματα υγείας, όπως κυκλοθυμία, έλλειψη συγκέντρωσης, απώλεια βραχυπρόθεσμης μνήμης, καθώς και παρανοϊκές ιδέες και παραισθήσεις.
«Ήταν σε πολύ καλή φυσική κατάσταση«, είπε ο Dement. «Ετσι μπορούσαμε πάντα να τον κάνουμε να κινηθεί παίζοντας μπάσκετ ή πηγαίνοντας για μπόουλινγκ, τέτοια πράγματα. Αν έκλεινε τα μάτια του θα κοιμόταν αμέσως».
Όσο απίστευτο κι αν ακούγεται, στο τέλος της εμπειρίας, ο έφηβος είχε περάσει 264,4 ώρες ξύπνιος, για την ακρίβεια.
Κοιμήθηκε μόνο 14 ώρες μετά, αλλά…
Αφού τελικά παραδόθηκε στον ύπνο, ο έφηβος κοιμήθηκε για 14 ολόκληρες ώρες και στη συνέχεια ξύπνησε φυσικά, ισχυριζόμενος ότι δεν ένιωθε καν ιδιαίτερα “κουρασμένος”.
Αλλά παρά το γεγονός ότι αρχικά ανάρρωσε καλά, συνέχισε να αντιμετωπίζει προβλήματα με τον ύπνο του για χρόνια αργότερα, σύμφωνα με το WBUR.
Ως ενήλικας, ο Gardner άρχισε να αντιμετωπίζει αϋπνία και ήταν πεπεισμένος ότι έφταιγε το πείραμα.
«Ήμουν απαίσιος. Όλα με ενοχλούσαν. Ήταν σαν μια συνέχεια αυτού που έκανα πριν από 50 χρόνια», είπε στο Morning Edition του NPR.
«Πρέπει να κοιμάσαι. Είναι πολύ σημαντικό γιατί υπάρχουν τρία μεγάλα πράγματα. “Νερό, φαγητό, ύπνος” Πρέπει να τα έχεις όλα»
