Ένα ρωσικό νησί στην Αρκτική εξαφανίστηκε, σύμφωνα με την ανάλυση νέων δορυφορικών εικόνων που πραγματοποίησαν μαθητές και φοιτητές.
Το νησί Μεσιάτσεφ (Mesyatsev) βρισκόταν ακριβώς έξω από την ακτή του μεγαλύτερου νησιού Έβα-Λιβ (Eva-Liv) στη Γη του Φραγκίσκου Ιωσήφ – ένα ρωσικό αρχιπέλαγος με περισσότερα από 190 νησιά στον Αρκτικό Ωκεανό.
Το μικρότερο νησί, το οποίο ήταν ουσιαστικά απλώς ένα παγόβουνο, ήταν κάποτε ένα παγωμένο ακρωτήριο που ήταν συνδεδεμένο με τον μεγαλύτερο γείτονά του, αλλά πιθανότατα αποκολλήθηκε κάποια στιγμή πριν από το 1985, σύμφωνα με μελέτη του 2019 που δημοσιεύθηκε στο Geosciences.
Η ιστορία και η εξαφάνιση του νησιού Mesyatsev
Το 2010, το νησί Mesyatsev είχε επιφάνεια περίπου 11,8 εκατομμύρια τετραγωνικά πόδια (1,1 εκατομμύρια τετραγωνικά μέτρα) – ή το μέγεθος περίπου 20 γηπέδων αμερικανικού ποδοσφαίρου.
Ωστόσο, όταν η ομάδα των νέων αξιολόγησε νέες δορυφορικές φωτογραφίες του νησιού που ελήφθησαν στις 12 Αυγούστου του τρέχοντος έτους, διαπίστωσαν ότι το νησί είχε έκταση μόλις 323.000 τετραγωνικά πόδια (30.000 τετραγωνικά μέτρα), δηλαδή πάνω από 99,7% μικρότερη από ό,τι πριν από 14 χρόνια. Στις 3 Σεπτεμβρίου, νεότερες εικόνες αποκάλυψαν ότι το νησί είχε εξαφανιστεί εντελώς, σύμφωνα με ανακοίνωση της Ρωσικής Γεωγραφικής Εταιρείας.
Οι φοιτητές συνέκριναν τις δορυφορικές φωτογραφίες στο πλαίσιο του προγράμματος RISKSAT του Ινστιτούτου Αεροπορίας της Μόσχας.
Η πιθανή αιτία της εξαφάνισης του νησιού είναι η άνοδος της θερμοκρασίας που προκαλείται από την ανθρωπογενή κλιματική αλλαγή, δήλωσε ο Alexey Kucheiko, ερευνητής στο Ινστιτούτο Αεροπορίας της Μόσχας, ο οποίος συντόνισε το πρόγραμμα RISKSAT.
«Το νησί έχει λιώσει εντελώς», δήλωσε.
Παράγοντες που επηρεάζουν τη διαδικασία τήξης
Το νησί Mesyatsev έλιωνε από τότε που αποσπάστηκε από το νησί Eva-Liv, αλλά ο ρυθμός με τον οποίο εξαφανιζόταν αυξήθηκε την τελευταία δεκαετία. Μέχρι το 2015, το νησί είχε μέγεθος περίπου 530.000 τετραγωνικά μέτρα (5,7 εκατομμύρια τετραγωνικά πόδια) – λιγότερο από το μισό του συνολικού του μεγέθους το 2010. Μέχρι το 2022, το νησί ήταν τόσο μικρό που οι ερευνητές σταμάτησαν να το παρακολουθούν, θεωρώντας ότι θα εξαφανιζόταν σύντομα. Όμως, το γεγονός ότι το νησί ήταν ακόμα ορατό στις δορυφορικές εικόνες του Αυγούστου 2024 ήταν μια έκπληξη.
Οι ερευνητές παρατήρησαν μια σκοτεινότερη επιφάνεια στο νησί το 2021, γεγονός που πιθανόν επιτάχυνε τη διαδικασία της τήξης. Η σκοτεινότερη επιφάνεια ήταν πιθανόν αποτέλεσμα ενός στρώματος σκόνης που είχε κατακαθίσει στο νησί ή είχε απελευθερωθεί από τον λιωμένο πάγο. Η σκόνη αυτή προκάλεσε την απορρόφηση περισσότερης ηλιακής ακτινοβολίας από τον πάγο, επιταχύνοντας τη διαδικασία της τήξης, σύμφωνα με τη Ρωσική Γεωγραφική Εταιρεία.
Οι ερευνητές δεν είναι σίγουροι γιατί το νησί παρέμεινε ορατό περισσότερο από ό,τι περίμεναν. Ωστόσο, θεωρούν ότι το στρώμα της σκόνης μπορεί να απομακρύνθηκε από τα κύματα ή το βρόχινο νερό, εξηγώντας έτσι τη μικρότερη ταχύτητα λιώσιμου που παρατηρήθηκε για κάποιο διάστημα.
Επιπτώσεις στο οικοσύστημα
Πριν την εξαφάνιση του νησιού, το Μεσιάτσεφ ήταν ένα σημαντικό σημείο φωλεοποίησης για τους θαλάσσιους αγριόχοιρους, οι οποίοι, αφού το νησί αποσπάστηκε από το μεγαλύτερο νησί Έβα-Λιβ, αναγκάστηκαν να βρουν νέα τοποθεσία για τη συνάντησή τους κατά την αναπαραγωγική περίοδο.
Η περιοχή όπου βρισκόταν το Μεσιάτσεφ θεωρείται ότι ήταν το απομεινάρι ενός παγετώνα που κάλυπτε το μεγαλύτερο μέρος του νησιού Έβα-Λιβ στο παρελθόν, ενδεχομένως όταν το νησί ήταν ακόμα συνδεδεμένο με άλλες ηπείρους, σύμφωνα με τον ςΓιεβγκένι Γερμόλοβ, επικεφαλής του τμήματος διατήρησης της ιστορικής και πολιτιστικής κληρονομιάς του Ρωσικού Εθνικού Πάρκου της Αρκτικής.
Η εξαφάνιση του νησιού Μεσιάτσεφ επισημαίνει την άμεση επίδραση της κλιματικής αλλαγής στις πιο απομακρυσμένες περιοχές του κόσμου και τον σοβαρό αντίκτυπο που έχει στις θαλάσσιες ζωές και τα οικοσυστήματα της Αρκτικής.