Η Ιουλία Αγριππίνα ή Αγριππίνα η Νεότερη άσκησε σημαντική επιρροή στην άνοδο του γιου της Νέρωνα στην εξουσία. Αρχικά ικανοποιημένος με μια καλλιτεχνική ζωή, η πορεία του Νέρωνα άλλαξε λόγω της φιλοδοξίας της μητέρας του.
Οι πολιτικοί ελιγμοί της Αγριππίνας εξασφάλισαν την άνοδο του Νέρωνα στον αυτοκρατορικό θρόνο το 54 μ.Χ., διαμορφώνοντας την πρώιμη βασιλεία του. Γεννημένη σε μια οικογένεια που ήταν βαθιά ριζωμένη στη ρωμαϊκή πολιτική, η Αγριππίνα «διέσχισε ύπουλα νερά», παντρεύτηκε με την εξουσία και τοποθέτησε στρατηγικά τον γιο της για τη διαδοχή.
Παρά την αρχική αδιαφορία του Νέρωνα για τη διακυβέρνηση, η Αγριππίνα οργάνωσε την υιοθεσία του από τον αυτοκράτορα Κλαύδιο, εξασφαλίζοντας τη θέση του στη σειρά διαδοχής. Με υπολογισμένες κινήσεις και χειραγώγηση, παραμέρισε πιθανούς αντιπάλους και ανέβασε το κύρος του Νέρωνα, εδραιώνοντας τη θέση του ως διαδόχου. Ωστόσο, η αμείλικτη επιδίωξη της Αγριππίνας για εξουσία, τελικά συγκρούστηκε με την εκκολαπτόμενη ανεξαρτησία του Νέρωνα.
Καθώς ο Νέρωνας επεδίωκε αυτονομία, οι εντάσεις μεταξύ μητέρας και γιου αυξήθηκαν. Οι προσπάθειες της Αγριππίνας να διατηρήσει τον έλεγχο ματαιώθηκαν από το νέο ερωτικό ενδιαφέρον και τους συμβούλους του Νέρωνα. Ο αγώνας τους για την εξουσία κορυφώθηκε με τη δραστική απόφαση του Νέρωνα να εξοντώσει τη μητέρα του, σηματοδοτώντας το τραγικό τέλος της ταραχώδους σχέσης τους.
Η κληρονομιά της Αγριππίνας δεσπόζει στη ρωμαϊκή ιστορία, υπογραμμίζοντας την πολυπλοκότητα της οικογενειακής φιλοδοξίας και της πολιτικής ίντριγκας. Η επιρροή της στη βασιλεία του Νέρωνα αντήχησε σε ολόκληρη την αυτοκρατορία, αφήνοντας μόνιμο αντίκτυπο στην πορεία της αρχαίας Ρώμης.
