Μία νέα έρευνα για την επονομαζόμενη «Carnian Crisis», που διεξήχθη από μία ομάδα ερευνητών με επικεφαλής τον Alexander Lukeneder, έναν παλαιοντολόγο του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας της Βιέννης, αποκαλύπτει τα απίστευτα γεγονότα που αφορούν την παγκόσμια κλιματική αλλαγή κατά τη διάρκεια της Τριαδικής περιόδου.
Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο Scientific Reports, αποκαλύπτει εκπληκτικές λεπτομέρειες σχετικά με τον τρόπο που άλλαξε το παγκόσμιο κλίμα πριν από 233 εκατομμύρια χρόνια, οδηγώντας σε έναν τεράστιο αφανισμό στους ωκεανούς της Μεσοζωικής εποχής.
Η παγκόσμια «Carnian Crisis», η οποία διήρκεσε δύο εκατομμύρια χρόνια (από 234 έως 232 εκατομμύρια χρόνια πριν), άφησε το στίγμα της στους βράχους της λεκάνης του Reiflinger κοντά στο Lunz am See, μία περιοχή στην Αυστρία.
Τεράστιες ηφαιστειακές εκρήξεις στον Καναδά και τις βόρειες Ηνωμένες Πολιτείες πυροδότησαν τον σχηματισμό ενός στρώματος βασάλτη πάχους άνω του χιλίων μέτρων. Αυτές οι ηφαιστειακές εκρήξεις απελευθέρωσαν τεράστιες ποσότητες CO2 στην ατμόσφαιρα, επηρεάζοντας δραστικά το κλίμα.
Το τέλος της Τριαδικής περιόδου, χαρακτηρίζονταν από κλίμα θερμοκηπίου, με έντονους μουσώνες, γεγονός που αύξανε την εισροή λάσπης στον ωκεανό Τηθύς. Οι ύφαλοι πνίγηκαν, οι ανθρακικές πλατφόρμες πέθαναν και το οξυγόνο λιγόστεψε στον πυθμένα της θάλασσας, δημιουργώντας νεκρές ζώνες.
Κάτω από αυτές τις συνθήκες, σχηματίστηκαν απίστευτα καλά διατηρημένα απολιθώματα, συμπεριλαμβανομένων αμμωνιτών, καλαμαριών, μυδιών, σαλιγκαριών, καβουριών, θαλάσσιων ισοπόδων και σκουληκιών της θάλασσας.
Μεταξύ των πιο ιδιαίτερων απολιθωμάτων συγκαταλέγονται οι ιπτάμενοι ιχθύες, ο κοιλάκανθος Coelacanthus και το ψάρι Tellerodus.
Η θάλασσα της λεκάνης του Reiflinger περιτριγυριζόταν από νησιά με τα πρώτα κωνοφόρα δάση όπως το Voltzia, τα οποία αναπτύσσονταν σε ζεστές και υγρές συνθήκες. Η εγγύτητα στο φρέσκο νερό επιβεβαιώνεται από προσχώματα χερσαίων φυτών και πολλά ευρήματα οστρακοειδών από το γένος Euestheria.
Η «Carnian Crisis» παρατηρείται σε μια στενή γεωλογική λωρίδα στην Αυστρία, που εκτείνεται από το Mödling της Κάτω Αυστρίας έως τη βόρεια Στυρία κοντά στο Γκροσράιφλινγκ.
Η έρευνα επέτρεψε την μελέτη του περιβάλλοντος στα τέλη της Τριαδικής περιόδου, και οδήγησε σε καλύτερη κατανόηση των περιβαλλοντικών συνθηκών, της τροφικής αλυσίδας, και των σχέσεων θηρευτή – θηράματος εκείνης της εποχής.
Η τροφική αλυσίδα ξεκινούσε με μικροσκοπικά οστρακοειδή, ακολουθούμενα από μικρά ψάρια και καλαμάρια – θηρευτές, και κατέληγε στους αμμωνίτες που αποτελούσαν λεία για μεγαλύτερα αρπακτικά ψάρια. Οι ιχθύοσαυροι ήταν οι κορυφαίοι θηρευτές σε αυτό το οικοσύστημα.
Η διεθνής ομάδα, με επικεφαλής τον Alexander Lukeneder και αποτελούμενη από ειδικούς από διάφορα ιδρύματα, διεξήγαγε εκτεταμένη ανάλυση πετρωμάτων και απολιθωμάτων χρησιμοποιώντας προηγμένες μεθόδους. Μελετήθηκαν μακροαπολιθώματα αμμωνιτών, καλαμαριών και ψαριών καθώς και ορισμένων φυτών.
Επιπλέον, αναλύθηκε η γύρη και οι μεταβολές της κατά τη διάρκεια της κρίσης. Αυτές οι μελέτες δείχνουν μια μετατόπιση από θαλάσσιες συνθήκες σε επιρροές γλυκού νερού, με αύξηση των προσχωσιγενών πεδιάδων και των βάλτων με πρωτοποριακή βλάστηση.
Χάρη σε μικροαπολιθώματα και γεωχημικές και γεωφυσικές αναλύσεις, έχουμε μία λεπτομερή εικόνα του περιβάλλοντος πριν από 233 εκατομμύρια χρόνια στις ασβεστολιθικές Άλπεις της Αυστρίας.
Ο αναθεωρημένος προσδιορισμός των αμμωνιτών και η ανάλυση μικροσκοπικών δοντιών ψαριών επιτρέπουν τον ακριβή προσδιορισμό της ηλικία τους. Οι αλληλουχίες των πετρωμάτων των ασβεστολιθικών Άλπεων είναι συγκρίσιμες με ευρήματα της ίδιας εποχής σε όλη την περιοχή της Τηθύος.
Τα ηφαίστεια προκάλεσαν μια έντονη εκπομπή CO2, που άλλαξε τη σύνθεση των ισοτόπων άνθρακα σε παγκόσμιο επίπεδο, και αυτό το χημικό αποτύπωμα εντοπίζεται σε βράχους κοντά στη Lunz am See.
Γεωφυσικές μετρήσεις δείχνουν αύξηση των ραδιενεργών σωματιδίων και των ορυκτών με μαγνητικές ιδιότητες κατά τη διάρκεια της «Carnian Crisis», καθώς και αλλαγή στη σύνθεση των ορυκτών από άργιλο.
Αυτές οι συνθήκες αντικατοπτρίζουν μια μεγαλύτερη εισροή οργανικών υπολειμμάτων και προϊόντων αποσάθρωσης χερσαίων φυτών λόγω των αυξημένων βροχοπτώσεων.
Η έρευνα, η οποία χρηματοδοτήθηκε από διάφορα ιδρύματα, αποκάλυψε πώς το υλικό που ξεπλύθηκε από τη στεριά άλλαξε μόνιμα τη χημεία του νερού, δημιουργώντας συνθήκες έλλειψης οξυγόνου στον πυθμένα της θάλασσας.
Αυτή η μελέτη προσφέρει μια βαθιά κατανόηση του τρόπου με τον οποίο μια από τις μεγαλύτερες περιβαλλοντικές καταστροφές στην ιστορία της Γης επηρέασε το οικοσύστημα και άφησε το στίγμα της στα αυστριακά πετρώματα.