Οι δύο αστροναύτες που έχουν μείνει «αβοήθητοι» στο διάστημα ενδέχεται να αντιμετωπίσουν μια σειρά από φυσιολογικές επιπτώσεις λόγω της παρατεταμένης παραμονής τους σε τροχιά.
Το χρονικό της αποστολής
Η Sunita Williams και ο Butch Wilmore αναχώρησαν από τη Γη για τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) στις 5 Ιουνίου και, αν και η αποστολή τους προγραμματίστηκε να διαρκέσει μόνο 8 ημέρες, είναι πλέον πιθανό ότι θα παραμείνουν για 8 μήνες αντί για οκτώ ημέρες.
Η επέκταση της παραμονής τους προήλθε μετά την ανακάλυψη ανησυχητικών διαρροών ήλιου και αποτυχιών των κινητήρων, καθιστώντας επικίνδυνη την επιστροφή τους με το διαστημικό σκάφος Boeing.
Η Williams και ο Wilmore θα επιστρέψουν στη Γη με την πτήση επιστροφής Crew-9 της SpaceX τον Φεβρουάριο του 2025. Ενδέχεται να επιστρέψουν νωρίτερα εάν καταφέρουν να επισκευάσουν το Boeing Starliner.
Αν και η NASA δήλωσε ότι το δίδυμο «τα πηγαίνει καλά» σε μια ενημέρωση που εκδόθηκε στις 15 Αυγούστου, οι Williams και Wilmore ενδέχεται να βρουν ότι η φυσιολογία τους επηρεάζεται έπειτα από μια τόσο μακρά παραμονή στο διάστημα.
Απώλεια μυϊκής μάζας
Έπιετα από μια πτήση στο διάστημα διάρκειας μόλις δύο εβδομάδων, ένα άτομο μπορεί να χάσει το 20% της μυϊκής του μάζας. Σε μακρύτερες αποστολές που διαρκούν έως και έξι μήνες, αυτό το ποσοστό μπορεί να αυξηθεί στο 30%, σύμφωνα με μια μελέτη του 2009 με τίτλο: «Ακλιμάκωση κατά τη διάρκεια της πτήσης στο διάστημα: επιδράσεις στη φυσιολογία του ανθρώπου».
Οι πιο επηρεασμένοι είναι οι μυς που σχετίζονται με τη στήριξη του σώματος (όπως οι μυς της πλάτης, του λαιμού, των γάμπων και των τετρακέφαλων), καθώς δεν χρησιμοποιούνται για να διατηρήσουν το σώμα όρθιο σε περιβάλλον βαρύτητας, δηλαδή στη Γη.
Η Angelique Van Ombergen, επικεφαλής του τμήματος Βιολογικών Επιστημών στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος, εξήγησε σε ένα βίντεο στο YouTube:
«Όταν οι αστροναύτες περνούν αρκετούς μήνες στο διάστημα, μπορούν να χάσουν μέχρι και 20% της μυϊκής τους μάζας, ενώ επίσης μειώνεται η πυκνότητα των οστών τους. Εφόσον το σύνολο του σώματος εκτίθεται στη μικροβαρύτητα, η καρδιά δεν χρειάζεται να αντλεί τόση ποσότητα αίματος όσο στη Γη και το καρδιοαγγειακό σύστημα επιδεινώνεται».
Νευροαισθητηριακή ναυτία
Οι αστροναύτες είναι γνωστό ότι πάσχουν από αυτό που ονομάζεται νευροαισθητηριακή προσαρμογή κατά τη διάρκεια της διαστημικής πτήσης – ένας όρος που περιγράφει τις νευρολογικές διαταραχές που βιώνουν οι αστροναύτες λόγω της μικροβαρύτητας.
Αυτό συνήθως τους επηρεάζει κατά τις πρώτες μέρες της πτήσης τους, καθώς και όταν επαναπροσαρμόζονται στην βαρυτική δύναμη της Γης όταν επιστρέψουν. Σύμφωνα με μελέτη του 2009, τα συμπτώματα της «ναυτίας» περιλαμβάνουν: χλωμό πρόσωπο, ψυχρό ιδρώτα, ναυτία και, σε ορισμένες περιπτώσεις, εμετό.
Απώλεια οστικής μάζας
Για κάθε μήνα που περνά στο διάστημα, οι αστροναύτες μπορούν να χάσουν το 1% έως 2% της οστικής τους μάζας. Σε σύγκριση με την απώλεια οστικής μάζας που παρατηρείται στο 0.5%-1% κάθε χρόνο για ηλικιωμένα άτομα στη Γη, αυτή η απώλεια είναι σημαντική.
Ως μέτρο αντιμετώπισης, οι Williams και Wilmore θα πρέπει να κάνουν 2.5 ώρες άσκησης καθημερινά.
Ακτινοβολία στο διάστημα
Στη Γη, οι άνθρωποι προστατεύονται από την ακτινοβολία του διαστήματος χάρη στο μαγνητικό πεδίο του πλανήτη. Ωστόσο, στο διάστημα οι αστροναύτες εκτίθενται σε ποικιλία και αυξημένα επίπεδα ακτινοβολίας, σύμφωνα με τη NASA.
«Τρεις κύριες πηγές συμβάλλουν στο περιβάλλον ακτινοβολίας του διαστήματος: σωματίδια που είναι παγιδευμένα στο μαγνητικό πεδίο της Γης, ηλιακά ενεργά σωματίδια από τον Ήλιο και γαλαξιακές κοσμικές ακτίνες», εξηγεί η NASA.
Τέτοιου είδους ακτινοβολία μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο καρκίνου και εκφυλιστικών ασθενειών όπως οι καρδιοπάθειες αν ένας αστροναύτης εκτίθεται σε αυτήν για μεγάλα χρονικά διαστήματα.