Μια stealth ηλιακή καταιγίδα έπληξε τη Γη στις 20 Νοεμβρίου, χωρίς καμία προειδοποίηση και πιθανώς συνέβαλε στη δημιουργία σέλαων που έγιναν ορατά σε μεσαία γεωγραφικά πλάτη.
Το συμβάν δεν προκάλεσε γεωμαγνητική καταιγίδα, όμως τέτοιες ηλιακές καταιγίδες ή εκτινάξεις μάζας στέμματος (CMEs) παραμένουν σημαντικές επειδή εκρήγνυνται σχεδόν απαρατήρητες και διαταράσσουν τον ηλιακό άνεμο γύρω από τη Γη. Είναι πιο συχνές όταν ο ήλιος εισέρχεται στη φάση ύφεσης του 11ετούς ηλιακού κύκλου.ές, αργές και δύσκολες στην παρακολούθηση.
Πώς εντοπίστηκε η καταιγίδα της 20ής Νοεμβρίου
Στις 20 Νοεμβρίου, οι προγνώστες διαστημικού καιρού της NOAA ανέφεραν ότι οι συνθήκες του ηλιακού ανέμου κυριαρχούνταν από ρεύμα υψηλής ταχύτητας προερχόμενο από ηλιακή κορόνα αρνητικής πόλωσης, με πιθανό «embedded transient», ένδειξη μιας stealth CME. Το μαγνητικό πεδίο του ηλιακού ανέμου – συνήθως 4-6 νανοτέσλα – εκτοξεύθηκε στιγμιαία στα 18 νανοτέσλα, ενώ οι ταχύτητες κυμαίνονταν στα 400-500 km/s.
Σέλας σε ΗΠΑ και Ευρώπη
Αναφορές για σέλατα σε μεσαία γεωγραφικά πλάτη, όπως στο Μέιν και στη Δανία, συνδέθηκαν με αυτήν τη stealth CME σε συνδυασμό με το ταχύ ρεύμα ηλιακού ανέμου από ηλιακή κορώνα. Το ρεύμα υψηλής ταχύτητας ενίσχυσε ελαφρά τη γεωμαγνητική δραστηριότητα, επιτρέποντας τα σέλατα να εξαπλωθούν νοτιότερα από το συνηθισμένο.
Γιατί έχουν σημασία τα δυνατά CMEs
Οι stealth CMEs αποτελούν σημαντική πρόκληση για την πρόγνωση διαστημικού καιρού. Μελέτη του 2021 έδειξε ότι τέτοιες εκρήξεις μπορούν να προέρχονται από ήσυχες περιοχές του ήλιου και να παράγουν ισχυρές μαγνητικές υπογραφές στο διάστημα.
Είναι εξαιρετικά αχνές και απαιτούν παρατηρήσεις πολλών μηκών κύματος και πολλαπλών γωνιών για να εντοπιστούν. Προέρχονται από περιοχές με αδύναμα και απλά μαγνητικά πεδία – συνθήκες που γίνονται πιο συχνές στην πτωτική φάση του ηλιακού κύκλου.