Κινέζοι αστρονόμοι αποκάλυψαν νέα ευρήματα σχετικά με το μέγεθος του γαλαξία μας, που υποδηλώνουν ότι είναι σημαντικά μεγαλύτερος από ό,τι πιστεύαμε προηγουμένως.
Η κατανόησή μας για τη δομή του γαλαξία μας έχει βελτιωθεί τρομερά μέσω της προόδου των γαλαξιακών παρατηρήσεων τις τελευταίες δεκαετίες. Χάρη στην εγγύτητά μας, μπορούμε να μελετήσουμε τις υποδομές του γαλαξία μας (για παράδειγμα, ύψη, κλίμακας δίσκου, σπειροειδείς βραχίονες και ράβδος/σχήμα) με μεγάλη λεπτομέρεια.
Για τον ίδιο λόγο, ωστόσο, μια παγκόσμια εικόνα της γαλαξιακής δομής είναι ακόμη ελλιπής. Η θέση του Ήλιου που είναι ενσωματωμένη στο δίσκο έχει ως αποτέλεσμα την εξαφάνιση υψηλής οπτικής επαφής προς την πυκνότερη περιοχή του Γαλαξία και ως εκ τούτου, η συλλογή δεδομένων από μεγάλα δείγματα άστρων σε ένα ευρύ χωρικό εύρος είναι δαπανηρή όσον αφορά τον χρόνο παρατήρησης.
Το μέγεθος του γαλαξία μας
Για πολύ καιρό, ο γαλαξίας μας αντιμετωπίζεται ως ένας κανονικός δισκοειδής γαλαξίας. Ωστόσο, πολλές πρόσφατες μελέτες γαλαξιακής δομής που βασίζονται σε μαζικές αστρικές φασματοσκοπικές έρευνες και προσεγγίσεις μπροστινής μοντελοποίησης έχουν αποκαλύψει υπογραφές ενός δίσκου με πολύπλοκη κατανομή πυκνότητας και πιθανώς περισσότερα από ένα εκθετικά στοιχεία.
Η έρευνά τους, που δημοσιεύτηκε στο έγκριτο περιοδικό Nature Astronomy, χρησιμοποιούσε δεδομένα από την πρώτη μεγάλη αστρική φασματική έρευνα κοντά στο υπέρυθρο στον κόσμο.
Η ομάδα έρευνας ανέλυσε την κατανομή των αστεριών στον γαλαξία Αυτή η έρευνα επέτρεψε στην ομάδα, με επικεφαλής τον αναπληρωτή καθηγητή Lian Jianhui του Πανεπιστημίου Yunnan, να υπολογίσει τη σκόνη και άλλους παράγοντες που μπορούν να εμποδίσουν τις παραδοσιακές μετρήσεις. ναλύοντας την κατανομή των αστεριών στον Γαλαξία μας, μπόρεσαν να ανασυνθέσουν μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα της δομής του.
Τα ευρήματά τους αμφισβητούν τη μακροχρόνια υπόθεση ότι ο γαλαξίας μας έχει έναν ενιαίο εκθετικό δίσκο – μια επίπεδη δομή όπου η αστρική πυκνότητα μειώνεται σταθερά κινούμενος προς τα έξω.
Διπλάσια ακτίνα;
Αντίθετα, η έρευνα προτείνει μια πιο περίπλοκη δομή. Ο εξωτερικός δίσκος (πέραν των 24.000 ετών φωτός από το γαλαξιακό κέντρο) φαίνεται να συμμορφώνεται με το εκθετικό μοντέλο.
Ωστόσο, ο εσωτερικός δίσκος (μεταξύ 11.000 και 24.000 ετών φωτός) παρουσιάζει μια πιο επίπεδη κατανομή, με την αστρική πυκνότητα να παραμένει σχετικά σταθερή.
Αυτή η αναθεωρημένη κατανόηση έχει σημαντικές επιπτώσεις. Προηγούμενες εκτιμήσεις που βασίστηκαν στο μοντέλο του εκθετικού δίσκου τοποθετούσαν την ακτίνα του Γαλαξία σε περίπου 10.000 έτη φωτός, κάνοντάς τον να φαίνεται πιο πυκνός από γαλαξίες παρόμοιας μάζας. Τα νέα δεδομένα, ωστόσο, υποδηλώνουν μια σχεδόν διπλασιασμένη ακτίνα 19.000 ετών φωτός, φέρνοντας τον Γαλαξία σε ευθυγράμμιση με άλλους γαλαξίες του τύπου του.
Ο καθηγητής Lian τονίζει τη σημασία των παρατηρήσεων κοντά στο υπέρυθρο για την υπέρβαση των περιορισμών των παραδοσιακών μεθόδων. Τα σωματίδια σκόνης επηρεάζουν σημαντικά το ορατό φως, αλλά η επίδρασή τους στα μήκη κύματος κοντά στο υπέρυθρο είναι πολύ μικρότερη. Αυτό επιτρέπει μια σαφέστερη εικόνα της αστρικής κατανομής, ιδιαίτερα στις σκονισμένες εσωτερικές περιοχές του γαλαξία μας.