Η θανατική ποινή εφαρμόζεται στις ΗΠΑ τουλάχιστον από το 1608, όταν καταγράφηκε η πρώτη εκτέλεση. Ωστόσο πέρασαν περισσότερα από 200 χρόνια μέχρι να εκτελεστεί δια απαγχονισμού η πρώτη γυναίκα, θανατοποινίτης.
Τον Ιούλιο του 1865 η Μαίρη Σουράτ καταδικάζεται σε θάνατο μετά τη καταδίκη της για συμμετοχή στην συνωμοσία που οδήγησε στην δολοφονία του Αμερικανού προέδρου, Αβραάμ Λίνκολν.
Μέχρι τον θάνατο της υποστήριζε ότι είναι αθώα, ενώ η καταδίκη της θεωρήθηκε αμφιλεγόμενη εκείνη την εποχή και εξακολουθεί μέχρι σήμερα να προκαλεί συζητήσεις.
Πώς ενεπλάκη στην δολοφονία
Η Μαίρη Σουράτ μετά τον θάνατό του αλκοολικού συζύγου της, ο οποίος καταγόταν από μία εύπορη οικογένεια, μετακόμισε στην Ουάσινγκτον. Εκεί έμεινε στο 4ο όροφο σπίτι που είχε από κοινού με τον σύζυγό της.
Στη συνέχεια άρχισε να νοικιάζει τα δωμάτια του σπιτιού που δεν χρησιμοποιούσε και το μετέτρεψε σε πανσιόν. Από εκεί ξεκίνησαν και τα προβλήματα της.
Ο γιος της Σουράτ, Τζον γνώρισε τον Τζον Γουίλκς Μπουθ που σύχναζε στην πανσιόν τον Δεκέμβριο του 1864. Ο Μπουθ ήταν ο άνθρωπος αποφάσισε να συμπεριλάβει στα σχέδια του να απαγάγει τον πρόεδρο Λίνκον για να προχωρήσει σε εκβιασμό της κυβέρνησης.
Ήθελε να απαιτήσει την απελευθέρωση φυλακισμένων ανδρών της Συνομοσπονδίας, ( των Νοτίων που συμμετείχαν και ηττήθηκαν στον αμερικανικό εμφύλιο). Χρησιμοποίησε την πανσιόν της Σουράτ, ως κεντρικό στρατηγείο για τα σχέδια απαγωγής του προέδρου. Ωστόσο δεν είναι ξεκάθαρο πόσα ακριβώς γνώριζε για την υπόθεση η ιδιοκτήτρια.
Η δολοφονία Λίνκολν
Τελικά στις 13 Απριλίου ο Τζον Μπουθ πυροβολεί και σκοτώνει εξ επαφής τον πρόεδρο των ΗΠΑ, Αβραάμ Λίνκολν, την ώρα που παρακολουθούσε παράσταση στο θέατρο. Καταφέρνει να διαφύγει με άλογο και συναντήθηκε με τον συνεργό του, Ντέιβιντ Χέρολντ, ο οποίος είχε προσπαθήσει να δολοφονήσει τον υπουργό Εξωτερικών, Γουίλιαμ Σιούαρντ.
Ο γιος της Μαίρη Σουράτ κατάφερε να διαφύγει στον Καναδά και αργότερα στην Ευρώπη όπου προσποιήθηκε τον Καναδό πολίτη. Τελικά στις 26 Απριλίου οι αμερικανικές αρχές εντόπισαν τον Μπουθ και τον Χέροντ να κρύβονται σε έναν αχυρώνα και προσπάθησαν να τους συλλάβουν.
Οι δύο άνδρες αρνήθηκαν να παραδοθούν και οι στρατιώτες έβαλαν φωτιά στον αχυρώνα, ενώ πυροβόλησαν τον Μπουθ, που λίγες ώρες αργότερα πέθανε.
Η αστυνομία φτάνει στα ίχνη της
Γύρω στις 2 το πρωί της 15ης Απριλίου, την πανσιόν της Σουράτ επισκέπτονται μέλη της αστυνομίας της Περιφέρειας της Κολούμπια, που αναζητούσαν τον δολοφόνο του Λίνκολν και τον Τζον Σουράτ.
Η αστυνομία γνώριζε ότι ο γιος της Μαίρη Σουράτ ήταν στενός φίλος του Μπουθ. Ωστόσο η Μαίρη Σουράτ είπε ψέματα στους αστυνομικούς ότι ο γιος της είχε πάει στον Καναδά για δύο εβδομάδες. Ισχυρίστηκε ότι αγνοούσε οποιαδήποτε συνωμοσία για τη δολοφονία του προέδρου των ΗΠΑ.
Υπήρχε, όμως, η μαρτυρία στις αρχές ενός ιδιοκτήτη ταβέρνας που είχε υποστηρίξει ότι η Σουράτ του ζήτησε να έχει έτοιμα τα όπλα του την ημέρα της δολοφονίας του Αβράαμ Λίνκον.
Η κατηγορούσα αρχή προσπάθησε να την συνδέσει με την συνωμοσία. Τα στοιχεία μέχρι και σήμερα θεωρούνται «αδύναμα». Η καταδίκη της στηρίχθηκε στις καταθέσεις δύο μελών της σπείρας του Μπουθ που έλεγαν ότι έμεναν και έκρυβαν όπλα στην πανσιόν της Μαίρης Σουράτ.
Εκτελέστηκε κατά λάθος;
Τελικά οι δικαστές την έκριναν ένοχη για συμμετοχή στην συνωμοσία της δολοφονίας του προέδρου με ψήφους 6 προς 9. Ωστόσο 5 από τους 9 δικαστές ζήτησαν από τον τότε πρόεδρο των ΗΠΑ, Άντριου Τζόνσον να της δώσει χάρη και να της επιτρέψει να εκτίσει τη ποινή των ισοβίων εξαιτίας της ηλικίας και του φύλου της.
Το γράμμα των δικαστών έφτασε στον πρόεδρο μόλις δύο μέρες πριν η Μέρι Σουράτ και οι υπόλοιποι καταδικασθέντες στην υπόθεση, εκτελούνταν.
Ο Άντριου Τζόνσον υπέγραψε την εντολή για την εκτέλεση της Σουράτ αλλά όχι την εντολή για την απονομή χάρης. Ο τότε πρόεδρος ισχυρίστηκε ότι δεν είδε ποτέ το γράμμα των δικαστών. Ο δικαστής που παρέδωσε το γράμμα στον πρόεδρο, Τζόσεφ Χολτ υποστήριξε ότι του έδειξε ο ίδιος αλλά αρνήθηκε να υπογράψει την χορήγηση χάρης. «Είναι αυτή που είχε την φωλιά που εκκολάφτηκε το αυγό», φέρεται να είπε ο πρόεδρος, σύμφωνα με τον Χολτ.
Τα τελευταία λόγια της πρώτης γυναίκας που εκτελέστηκε στις ΗΠΑ
Το μεσημέρι της 6ης Ιουλίου 1865, η Μαίρη Σουράτ ενημερώθηκε ότι την επόμενη ημέρα θα εκτελεστεί η ποινή της και θα απαγχονιστεί μαζί με άλλους τρεις καταδικασθέντες.
Η γυναίκα φέρεται να έκλαιγε και να είχε στο πλευρό της δύο καθολικούς ιερείς και την κόρη της Άννα. Λέγεται ότι έκλαιγε όλο το βράδυ πριν από την εκτέλεση της.
Όταν μεταφέρθηκε για εκτέλεση η Μαίρη Σουράτ παραπονέθηκε στον δεσμοφύλακα της ότι τα χέρια της πονούσαν από τα σφιχτά δεσμά της. «Λοιπόν, δεν θα πονάνε για πολύ», φέρεται να της απάντησε ο δεσμοφύλακας.
Όταν την μετέφεραν στην εξέδρα και την έδεσαν στην θηλιά τα συνταρακτικά τελευταία λόγια της προς τον φρουρό ήταν: «Σε παρακαλώ μην με αφήσεις να πέσω».
Η εκτέλεση κράτησε μερικά λεπτά και αργότερα η σορός της θάφτηκε κοντά στα τείχη της φυλακής. Η κόρη της Άννα παρακάλεσε την κυβέρνηση και κατάφερε να πάρει τα λείψανα της μητέρας της. Τα μετέφερε για ταφή σε νεκροταφείο της Ουάσινγκτον. Η τραγική ειρωνεία; Ο ιδιοκτήτης της ταβέρνας, Τζον Λόιντ, ο οποίος με την κατάθεση του ήταν αυτός που οδήγησε στην καταδίκη της Σουράτ, είναι θαμμένος μόλις λίγα μέτρα μακριά.