Σε ίσως το πιο ανατριχιαστικό αρχαιολογικό εύρημα της χρονιάς μέχρι στιγμής, Αιγύπτιοι ερευνητές ξετύλιξαν τα μυστήρια γύρω από την περιβόητη μούμια της «Γυναίκας που Ουρλιάζει», η οποία ανακαλύφθηκε πριν από περίπου 90 χρόνια στο Λούξορ της Αιγύπτου.
Η μούμια, γνωστή για την τρομακτική της έκφραση με το στόμα ανοιχτό, βρέθηκε το 1935 κατά τη διάρκεια μιας αποστολής που ηγήθηκε το Μητροπολιτικό Μουσείο της Νέας Υόρκης. Τώρα, χρησιμοποιώντας προηγμένη τεχνολογία, οι επιστήμονες έχουν διεισδύσει στο παρελθόν, αποκαλύπτοντας εκπληκτικές λεπτομέρειες για τη ζωή, το θάνατο και τη διαδικασία ταρίχευσης της γυναίκας.
Προηγμένη τεχνολογία αποκαλύπτει νέα δεδομένα
Η Δρ Σαχάρ Σαλέμ, καθηγήτρια ακτινολογίας στο Νοσοκομείο Καρς Αλ Άινι του Πανεπιστημίου του Καΐρου, ηγήθηκε της ερευνητικής ομάδας. Χρησιμοποιώντας αξονικές τομογραφίες, ηλεκτρονική μικροσκοπία σάρωσης και άλλα προηγμένα εργαλεία για να αποδομήσουν εικονικά τα υπολείμματα, έχουν δημιουργήσει μια ζωντανή εικόνα της γυναίκας πίσω από τη μούμια.
Παρά την παρουσία εσωτερικών οργάνων, συμπεριλαμβανομένου του εγκεφάλου – που συνήθως αφαιρούνταν κατά τη διαδικασία της ταρίχευσης – η ομάδα ανακάλυψε ότι χρησιμοποιήθηκαν υψηλής ποιότητας, εισαγόμενα υλικά στη διαδικασία ταρίχευσης.
Αμφισβήτηση παραδοσιακών πεποιθήσεων
«Αυτό και η καλά διατηρημένη εμφάνιση της μούμιας, αντιφάσκει με την παραδοσιακή πεποίθηση ότι η αποτυχία αφαίρεσης των εσωτερικών οργάνων συνεπαγόταν κακή ταρίχευση» εξήγησε η Σαλέμ.
Προηγουμένως θεωρούταν ότι η παρουσία των οργάνων και μια απρόσεκτη διαδικασία ταρίχευσης μπορούσαν να προκαλέσουν την τρομακτική έκφραση της μούμιας. Αλλά τα νέα ευρήματα αμφισβητούν αυτήν την αφήγηση.

Σημάδια κοινωνικής θέσης και πιθανοί λόγοι θανάτου
Η γυναίκα, που εκτιμάται ότι ήταν περίπου 48 ετών κατά το θάνατό της, είχε ύψος περίπου 1,54 μέτρα (περίπου 5 πόδια). Έδειχνε σημάδια ήπιας αρθρίτιδας της σπονδυλικής στήλης και είχε χάσει αρκετά δόντια πριν από το θάνατό της.
Ωστόσο, ήταν προφανώς κάποιας σημαντικής κοινωνικής θέσης. Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι η ταρίχευσή της περιλάμβανε δαπανηρές ουσίες όπως κέδρο και λιβάνι, ένδειξη της σημασίας της.
«Ο τάφος του Τουταγχαμών περιείχε επίσης λιβάνι και κέδρο», είπε η Σαλέμ.
Το μυστήριο του «ουρλιαχτού»
Πώς όμως το πρόσωπό της κατέληξε τόσο παραμορφωμένο, αν όχι λόγω απρόσεκτης ταρίχευσης; Οι ερευνητές υποθέτουν ότι μπορεί να είναι το αποτέλεσμα ενός σπασμού του πτώματος – μιας σπάνιας μορφής μυϊκής ακαμψίας που συνδέεται συνήθως με βίαιους θανάτους και ακραία αγωνία.
«Η ‘Γυναίκα που Ουρλιάζει’ είναι μια αληθινή ‘χρονοκάψουλα’ του τρόπου με τον οποίο πέθανε και ταριχεύτηκε»,δήλωσε η Σαλέμ.
Ωστόσο, οι ερευνητές δεν βρήκαν κανένα προφανές αίτιο θανάτου πάνω στη μούμια. Συχνά τέτοιοι σπασμοί μπορεί να συμβούν κατά τη διάρκεια βίαιων συμπλοκών ή σε περιπτώσεις πνιγμού, αλλά δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι αυτά έπαιξαν ρόλο στο θάνατό της.
Ακόμα και μετά από 2.500 χρόνια, η μούμια, που τώρα αναπαύεται στο Αιγυπτιακό Μουσείο του Καΐρου, συνεχίζει να κρύβει μυστικά που περιμένουν να αποκαλυφθούν.