Η NASA μετά την spooky φωτογραφία από τον Δία, έδωσε στη δημοσιότητα μια νέα τρομακτική εικόνα η οποία δείχνει τα «οστά» ενός «κοσμικού χεριού-φάντασμα».
«Το “χέρι” απέχει περίπου 16.000 έτη φωτός από τη Γη και είναι στην πραγματικότητα τα απομεινάρια ενός κατεστραμμένου γιγάντιου αστέρα, ο οποίος ξέμεινε από καύσιμα πριν από περίπου 1.500 χρόνια», ανέφερε η NASA σε δελτίο τύπου. Ο αστέρας αφού κατέρρευσε, μετατράπηκε σε ένα πυκνό αστέρι νετρονίων. Αυτά τα αστέρια περιστρέφονται και έχουν ισχυρά μαγνητικά πεδία που ονομάζονται πάλσαρ και δημιουργούν έντονες συνθήκες που δεν μπορούν να αναπαραχθούν αλλού.
Εστιάζοντας δύο από τα διαστημικά της τηλεσκόπια ακτίνων-Χ σε αυτό το άστρο νετρονίων και τα μαγνητικά πεδία που το περιβάλλουν, η NASA και οι αστρονόμοι της κατάφεραν να μάθουν περισσότερα για το πώς ένα πάλσαρ εκτοξεύει σωματίδια στο διάστημα και διαμορφώνει το περιβάλλον γύρω από το άστρο. Είναι ένα από αυτά τα πάλσαρ που δημιούργησε τη δομή σε σχήμα χεριού.
Τα δεδομένα ακτίνων-Χ έδειξαν ότι ένα νεαρό πάλσαρ δημιούργησε έναν πίδακα ύλης και αντιύλης που κινήθηκε από τους πόλους του μαγνητικού πεδίου για να σχηματίσει ένα “νεφέλωμα του ανέμου του πάλσαρ”.
Το πάλσαρ και τα “δάχτυλά” του
Το νεφέλωμα σε αυτό το άστρο νετρονίων είναι γνωστό ως MSH 15-52 και μοιάζει με ανθρώπινο χέρι. Στην εικόνα, το πάλσαρ είναι η “παλάμη” του χεριού, με πέντε φανταστικά “δάχτυλα” να απλώνονται.
Το τηλεσκόπιο Imaging X-Ray Polarimetry Explorer της NASA μελέτησε το νεφέλωμα για περίπου 17 ημέρες, σηματοδοτώντας το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα που το τηλεσκόπιο έχει επικεντρωθεί σε ένα αντικείμενο από την εκτόξευσή του τον Δεκέμβριο του 2021. Αυτό παρείχε έναν χάρτη του μαγνητικού πεδίου, σύμφωνα με τον αστρονόμο που ηγήθηκε της μελέτης.
«Τα δεδομένα του IXPE μας δίνουν τον πρώτο χάρτη του μαγνητικού πεδίου στο “χέρι”», δήλωσε ο επικεφαλής της μελέτης, Ρότζερ Ρομάνι, του Πανεπιστημίου Στάνφορντ στην Καλιφόρνια. «Τα φορτισμένα σωματίδια που παράγουν τις ακτίνες Χ ταξιδεύουν κατά μήκος του μαγνητικού πεδίου, καθορίζοντας το βασικό σχήμα του νεφελώματος, όπως κάνουν τα οστά στο χέρι ενός ανθρώπου».
Οι ερευνητές δήλωσαν ότι στο νεφέλωμα υπάρχει μια “αξιοσημείωτα υψηλή” ποσότητα πόλωσης, πράγμα που πιθανότατα σημαίνει ότι το μαγνητικό πεδίο είναι “πολύ ευθύ και ομοιόμορφο”, με λίγες αναταράξεις σε μεγάλο μέρος του νεφελώματος. Τα αποτελέσματα υποδηλώνουν επίσης ότι τα σωματίδια στο νεφέλωμα που βρίσκονται σε περιοχές με αναταράξεις λαμβάνουν μια “ενεργειακή ώθηση”, με αποτέλεσμα να ρέουν προς τα τμήματα “του καρπού, των δαχτύλων και του αντίχειρα” του νεφελώματος.
«Αποκαλύψαμε την ιστορία της ζωής της υπερενεργειακής ύλης και των σωματιδίων αντιύλης γύρω από το πάλσαρ», δήλωσε ο συν-συγγραφέας της μελέτης Niccolò Di Lalla. «Αυτό μας διδάσκει για το πώς τα πάλσαρ μπορούν να λειτουργήσουν ως επιταχυντές σωματιδίων».
Τα αποτελέσματα αυτά δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικό αστροφυσικής και αστρονομίας «The Astrophysical Journal».