Ειδικοί ασφαλείας αποκαλύπτουν πόσοι άνθρωποι θα πέθαιναν μέσα σε μόλις 72 λεπτά από πυρηνικό πόλεμο.
Η δημοσιογράφος και συγγραφέας Annie Jacobsen, που θεωρείται μια από τις πιο έμπειρες στον χώρο των πυρηνικών θεμάτων, μοιράστηκε πρόσφατα τη γνώμη της για τις πιθανές επιπτώσεις ενός πυρηνικού πολέμου.
Στο podcast «The Diary Of A CEO» του Steven Bartlett, η 58χρονη συγγραφέας αναφέρθηκε στο βιβλίο της «Nuclear War: A Scenario», που υποθέτει ότι ο κόσμος θα μπορούσε να καταστραφεί μέσα σε 72 λεπτά εάν ξεσπούσε πυρηνικός πόλεμος.
Αυτό που έκανε εντύπωση ήταν η αντίδραση ορισμένων δισεκατομμυριούχων που διάβασαν το βιβλίο – όχι να προσπαθήσουν να αποτρέψουν τον πόλεμο, αλλά να αναζητήσουν πώς θα επιβιώσουν.
Οι μόνοι ασφαλείς τόποι στον πλανήτη
Η Jacobsen ξεκαθάρισε πως υπάρχουν μόνο δύο περιοχές στον κόσμο που ενδέχεται να είναι ασφαλείς: η Νέα Ζηλανδία και ένα μέρος της Αυστραλίας.
Η βασική αιτία είναι το φαινόμενο του πυρηνικού χειμώνα – όταν η γεωργία καταρρέει και ο ήλιος αποκρύπτεται λόγω της ρύπανσης, προκαλώντας τεράστιες περιβαλλοντικές και κοινωνικές καταστροφές.
«Οι μεγάλες περιοχές στα μεσαία γεωγραφικά πλάτη θα καλυφθούν από παγοκάλυμμα», εξηγεί «και η μαζική απώλεια ανθρώπινων ζωών οφείλεται στην αποτυχία της γεωργίας».
Ωστόσο, κάποιες περιοχές στην Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία θα παραμείνουν βιώσιμες, αλλά μόνο για μια κοινότητα τύπου κυνηγών-συλλεκτών.
Η προετοιμασία των δισεκατομμυριούχων
Η Jacobsen αποκάλυψε πως μερικοί δισεκατομμυριούχοι έχουν ήδη χτίσει υπόγεια καταφύγια στη Νέα Ζηλανδία.
Αντί να σκέφτονται το «πώς θα σωθεί η ανθρωπότητα», ανησυχούν περισσότερο για το πόσο γρήγορα μπορούν να μεταφερθούν εκεί, χρησιμοποιώντας ιδιωτικά τζετ τύπου G5 που μπορούν να πετάξουν απευθείας από το Λος Άντζελες στη Νέα Ζηλανδία χωρίς ανεφοδιασμό.
Η αναζήτηση ασφαλών καταφυγίων παγκοσμίως
Παράλληλα, ο Andrew Bustamante, πρώην μυστικός πράκτορας της CIA και βετεράνος της Αεροπορίας των ΗΠΑ, μίλησε για το πώς δεν νιώθει πλέον ασφαλής στις ΗΠΑ.
Χωρίς να αποκαλύψει τον ακριβή προορισμό του, δήλωσε ότι είναι «ενεργά απασχολημένος με τη μετεγκατάσταση της οικογένειάς του» σε κάποιο ασφαλές μέρος του κόσμου, όπου μπορεί να ζήσει ως παγκόσμιος πολίτης.
Αρχικά σχεδίαζε να φύγει το 2030, αλλά τώρα σκοπεύει να φύγει μέχρι το 2026.
