Σπίτια σαν αυτά των χόμπιτ, οχήματα τύπου “Jeep”, ρομπότ και κάθετοι κήποι θα μπορούσαν να επιτρέψουν στους ανθρώπους να ζήσουν άνετα στη Σελήνη μέχρι το 2100, αποκαλύπτει η The Sun.
Διάφορες χώρες μάχονται για να διεκδικήσουν τον νότιο πόλο της Σελήνης – που λέγεται ότι είναι γεμάτος “μυστήριο, επιστήμη και ίντριγκα”. Ενώ η Σελήνη δεν μπορεί νόμιμα να ανήκει σε κάποιο έθνος ή οργανισμό, όποιος εγκαταστήσει εκεί βάση θα έχει ουσιαστικά αποκτήσει ένα κομμάτι γης.
Παίκτες-κλειδιά όπως η NASA, η Κίνα, η Ρωσία, η Ινδία και ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος – στον οποίο συμμετέχει και το Ηνωμένο Βασίλειο – έχουν αυξήσει πρόσφατα τις προσπάθειές τους για τη δημιουργία μιας πιο μόνιμης ανθρώπινης παρουσίας στη Σελήνη.
Ο κόσμος παρακολουθεί τις πολλαπλές προσπάθειες για “αρπαγής γης” στον νότιο πόλο της Σελήνης, καθώς πιθανότατα περιέχει πάγο – έναν ανεκτίμητο πόρο για μελλοντικές εξερευνήσεις.
Πώς θα μπορούσε να μοιάζει η Σελήνη σε 76 χρόνια
Ο Martin Barstow, καθηγητής αστροφυσικής και διαστημικής επιστήμης στο Πανεπιστήμιο του Leicester, περιέγραψε πώς θα μπορούσε να μοιάζει το φεγγάρι σε 76 χρόνια.
Σε συνέντευξή του στην The Sun, δήλωσε ότι ο πάγος στους πόλους της Σελήνης θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή ζωτικών προμηθειών, όπως οξυγόνο και νερό.
«Αν θέλετε να βρίσκεστε εκεί πιο μόνιμα, τότε πρέπει να δημιουργήσετε υποδομές που πρέπει να τροφοδοτούνται από τη Γη. Αυτό είναι δαπανηρό. Άρα, πρέπει επίσης να υπολογίσετε πόσα από αυτά μπορείτε να κατασκευάσετε στη Σελήνη. Νομίζω ότι θα δείτε πολλές δραστηριότητες να λαμβάνουν χώρα κοντά στους πόλους, όπου πιθανότατα υπάρχουν πηγές πάγου από τις οποίες μπορείτε να παράγετε οξυγόνο και επίσης να εξαγάγετε νερό»
Οι ζωτικής σημασίας προμήθειες θα μπορούσαν, μέχρι το τέλος του αιώνα, να χρησιμοποιηθούν για τη διατήρηση έως και 100 ατόμων στη Σελήνη, είπε ο καθηγητής Barstow.
Μερικοί άνθρωποι θα βρίσκονται εκεί για ερευνητικούς σκοπούς, ενώ άλλοι θα βρίσκονται εκεί για εμπορικούς λόγους.
Θα μπορούσαν επίσης να υπάρχουν και μερικοί “πολύ πλούσιοι” τουρίστες. Ο καθηγητής Barstow υπολογίζει ότι το να πάει κανείς στη Σελήνη θα μπορούσε να κοστίζει δεκάδες εκατομμύρια λίρες , που είναι το κόστος για να πάει κανείς σε χαμηλή γήινη τροχιά.
Καθώς δεν υπάρχει ατμόσφαιρα στη Σελήνη, όποιος θέλει να ζήσει εκεί το 2100 θα πρέπει να ζήσει σε κάποιο είδος προστατευμένου περιβάλλοντος.
Η έμπνευση θα μπορούσε να αντληθεί από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό – τον μεγαλύτερο διαστημικό σταθμό που κατασκευάστηκε ποτέ – ο οποίος βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε χαμηλή γήινη τροχιά. Οι χώροι διαβίωσης στον διαστημικό σταθμό μοιάζουν με μια συλλογή σωλήνων που ενώνονται μεταξύ τους με μονάδες που μπορούν να προστεθούν με την πάροδο του χρόνου.
Οποιεσδήποτε μελλοντικές σεληνιακές βάσεις πιθανότατα θα πρέπει να είναι θαμμένες στο έδαφος ως μέσο προστασίας των ανθρώπων από την ακτινοβολία, η οποία αποτελεί μεγαλύτερη απειλή στη Σελήνη από ό,τι στον διαστημικό σταθμό.
Ο καθηγητής Barstow εξήγησε: «Η χαμηλή γήινη τροχιά είναι σχετικά ασφαλές περιβάλλον από την άποψη της ακτινοβολίας. Μόλις βγείτε έξω από αυτή τη ζώνη, και σίγουρα προς το σημείο όπου βρίσκεται η Σελήνη, πρέπει να προστατέψετε τους ανθρώπους από την ακτινοβολία.
Αυτό πιθανότατα θα περιλαμβάνει την τοποθέτηση μεγάλου όγκου υλικού από την σεληνιακή επιφάνεια στην κορυφή οποιουδήποτε πράγματος κατασκευάσετε. Λίγο σαν το σπίτι ενός Χόμπιτ, αν θυμάστε τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών».
Το σιδηροδρομικό δίκτυο στη Σελήνη
Ήδη βρίσκονται σε εξέλιξη σχέδια για την ανάπτυξη ενός σιδηροδρομικού δικτύου στη Σελήνη που θα μπορεί να μεταφέρει τόσο ανθρώπους όσο και προμήθειες.
Οι άνθρωποι πιθανότατα θα χρησιμοποιούν επίσης οχήματα εξερεύνησης της Σελήνης που μοιάζουν με Jeep για να μετακινούνται, είπε ο καθηγητής Barstow, αλλά θα πρέπει να οδηγούν πιο αργά και με μεγαλύτερη προσοχή από ό,τι στη Γη.
Η επιφάνεια της Σελήνης είναι γνωστό ότι είναι ανώμαλη και καλυμμένη με κρατήρες.
Οι κάτοικοι της Σελήνης θα πρέπει να υποστηρίζονται από ρομπότ που είναι αυτόνομα αλλά μπορούν επίσης να ελέγχονται, τουλάχιστον σε κάποιο βαθμό, από ανθρώπους.
Δεν θα μοιάζουν πολύ με τους ανθρώπους, αλλά θα έχουν χέρια για να αρπάζουν και να μετακινούν πράγματα, καθώς και κάμερες, όργανα για μετρήσεις και άλλες χρήσιμες λειτουργίες.
Ο καθηγητής Barstow είπε: «Θα προέβλεπα ότι ένας τρόπος εργασίας στη Σελήνη που θα συνδυάζει άνθρωπο και ρομπότ είναι αυτός που πιθανότατα θα αναπτυχθεί. Τα ρομπότ μπορούν να πάνε σε πιο επικίνδυνα μέρη.
Μπορούν να υπάρχουν στην επιφάνεια χωρίς σύστημα υποστήριξης ζωής για μεγάλες χρονικές περιόδους και πιστεύω ότι αυτή η σχέση θα είναι απολύτως κρίσιμη για τον τρόπο ανάπτυξης των πραγμάτων στη Σελήνη στο μέλλον».
Άνθρωποι που θα πάνε στη Σελήνη μόνο για διακοπές ή για εμπορικούς λόγους, θα μπορούσαν να φτάσουν εκεί με οχήματα όπως το Falcon 9, που σχεδιάστηκε από την SpaceX για να μεταφέρει φορτίο και πλήρωμα σε τροχιά γύρω από τη Γη.
Η SpaceX του Elon Musk έχει πραγματοποιήσει επιτυχείς προσγειώσεις των πυραύλων Falcon 9 273 φορές, από τη Δευτέρα 25 Μαρτίου.
Ο Τουρισμός στη Σελήνη
Ο τουρισμός στη Σελήνη το 2100 μπορεί να είναι μόνο για τους εξαιρετικά πλούσιους, αλλά είναι απίθανο οι ταξιδιώτες να τρώνε σαν βασιλιάδες.
Τα κατεψυγμένα και προ συσκευασμένα γεύματα και ποτά πιθανότατα θα εξακολουθούν να αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος της διατροφής ενός ατόμου, αλλά ο καθηγητής Barstow προβλέπει ότι θα είναι δυνατή η καλλιέργεια “πρακτικών ποσοτήτων” προϊόντων σε διάστημα μιας ή δύο δεκαετιών.
Πέρυσι, οι επιστήμονες μπόρεσαν να καλλιεργήσουν κάρδαμο thale – ένα μικρό ανθοφόρο φυτό της ίδιας οικογένειας με το κουνουπίδι και το μπρόκολο – σε 12 δείγματα εδάφους της Σελήνης από τις προσγειώσεις του Apollo 11, 12 και 17 στη Σελήνη.
Τα λαχανικά και τα φρούτα θα μπορούσαν να καλλιεργηθούν κάθετα στη Σελήνη στο μέλλον, καθώς οι κήποι θα ήταν πιο συμπαγείς, χρησιμοποιώντας τεχνητό φως.
Λόγω του τρόπου με τον οποίο η περιστροφή της Σελήνης είναι συνδεδεμένη με την τροχιά της γύρω από τη Γη, ένας μήνας στη Σελήνη αποτελείται από δύο εβδομάδες ηλιοφάνειας ακολουθούμενες από δύο εβδομάδες ολικού σκότους.
Επομένως, οι μελλοντικοί ταξιδιώτες ίσως χρειαστεί να σκεφτούν προσεκτικά τις ημερομηνίες του ταξιδιού τους, εάν θέλουν λίγο ήλιο.
Ο καθηγητής Barstow είπε: «Μία από τις πραγματικές προκλήσεις του να εργάζεσαι στη Σελήνη είναι η ενέργεια. Νομίζετε ότι είναι εύκολο να τοποθετήσετε ηλιακούς συλλέκτες εκεί πάνω, και ναι, λειτουργούν πολύ ωραία, αλλά λειτουργούν μόνο για δύο εβδομάδες. Άρα, οι ηλιακοί συλλέκτες δεν είναι πραγματικά πολύ χρήσιμοι για τις δύο εβδομάδες που δεν έχετε καθόλου ήλιο».
Πιθανότατα θα υπάρξει «πλήθος» μικρών αρθρωτών πυρηνικών σταθμών στη Σελήνη που θα χρειαστούν για την υποστήριξη της ανθρωπότητας το 2100, πρόσθεσε.
Ο νότιος πόλος της Σελήνης έχει προσελκύσει το ενδιαφέρον χωρών με διαστημικά προγράμματα, όπως η Ινδία, η Ρωσία, η Κίνα και οι ΗΠΑ.
Πέρυσι, η Ινδία έγραψε ιστορία καθώς έγινε η πρώτη χώρα που προσσεληνώθηκε κοντά στη νότια περιοχή.
Λίγες ημέρες νωρίτερα, η Ρωσία επιχείρησε επίσης να προσεληνωθεί στον νότιο πόλο, η οποία όμως κατέληξε σε συντριβή. Η αποστολή Artemis III της NASA έχει στόχο να εξερευνήσει μια περιοχή κοντά στον νότιο πόλο της Σελήνης.
Η αποστολή αποτελεί σημαντικό μέρος ενός μακροπρόθεσμου σχεδίου για την κατασκευή μιας μόνιμης σεληνιακής βάσης μέχρι το τέλος της δεκαετίας.