Στα βάθη της Γης, ίσως κρύβονται τα απομεινάρια ενός άλλου κόσμου. Όχι, δεν πρόκειται για θεωρία συνωμοσίας. Αναφερόμαστε σε υπολείμματα της Θείας, ενός αντικειμένου στο μέγεθος του Άρη, που πριν από δισεκατομμύρια χρόνια συγκρούστηκε με τον πλανήτη μας και οδήγησε στον σχηματισμό της Σελήνης.
Τα υπολείμματά της ενσωματώθηκαν στον πλανήτη μας, αλλά όχι εξ ολοκλήρου. Αυτή είναι η τολμηρή ιδέα που τα τελευταία χρόνια συγκεντρώνει ολοένα και περισσότερα αποδεικτικά στοιχεία.
H σύγκρουση Γης – Θείας
Η σύγκρουση μεταξύ της Γης και της Θείας μπορεί να άφησε πραγματικά ένα “σημάδι” στον πλανήτη μας. Δύο ιδιαίτερες δομές βρίσκονται θαμμένες βαθιά στον μανδύα, γύρω από τον πυρήνα της Γης. Είναι γνωστές ως Μεγάλες Περιοχές Χαμηλής Ταχύτητας (LLVPs). Αυτοί οι ανώμαλοι σχηματισμοί βρίσκονται κάτω από την Αφρικανική τεκτονική πλάκα και την τεκτονική πλάκα του Ειρηνικού. Πιστεύεται ότι βυθίστηκαν λόγω της μεγαλύτερης πυκνότητάς τους σε σχέση με τον υπόλοιπο μανδύα.
Η πυκνότητά τους εξαρτάται από τη χημική τους σύσταση. Ερευνητές χρησιμοποίησαν σεισμικά κύματα σαν ένα “ηχογράφημα” του εσωτερικού της Γης και εντόπισαν αυτές τις πυκνότερες περιοχές. Εκτιμούν ότι περιέχουν περισσότερο σίδηρο από το υπόλοιπο τμήμα του μανδύα, κι από εκεί προέρχεται η σύνδεση με τη Θεία. Ο Δρ. Qian Yuan από το Caltech παρακολουθούσε ένα σεμινάριο του Καθηγητή Mikhail Zolotov το 2019, όταν ο Zolotov εξήγησε την υπόθεση της Γαίας και σχολίασε ότι η Σελήνη είναι πλούσια σε σίδηρο, όπως πιθανότατα ήταν και ο αρχαίος πλανήτης Θεία.
«Αφού ο Mikhail δήλωσε πως κανείς δεν γνωρίζει πού βρίσκεται πλέον ο πλανήτης που συγκρούστηκε με τη Γη, εγώ συνειδητοποίησα πως ο πλούσιος σε σίδηρο πλανήτης θα μπορούσε να έχει μεταμορφωθεί σε αυτές τις πυκνές μάζες στον μανδύα» ανέφερε ο Δρ. Yuan σε δήλωσή του.
Το σενάριο ύπαρξης υπολειμμάτων της Θείας στον μανδύα της Γης
Λεπτομερείς προσομοιώσεις έδειξαν ότι το σενάριο της ύπαρξης υπολειμμάτων της Θείας στον μανδύα της Γης είναι μια βάσιμη υπόθεση. Η σύγκρουση με τη Θεία δεν κατέστρεψε ολοκληρωτικά τον πλανήτη, και μεγάλο μέρος της ενέργειας και της ύλης πιθανώς παρέμεινε στον ανώτερο μανδύα. Εκεί, τα “κομμάτια της Θείας” μπορεί να ενώθηκαν και τελικά να βυθίστηκαν στον πυθμένα, κοντά στο όριο μεταξύ μανδύα και πυρήνα. Οι επιστήμονες συγκρίνουν αυτή τη διαδικασία με το κερί ενός λαμπατέρ. Αν ο κατώτερος μανδύας ήταν πιο ζεστός, οι LLVPs δεν θα υπήρχαν, καθώς το υλικό θα αναμειγνύονταν καλύτερα.
Η ομάδα ερευνητών συνεχίζει την έρευνα για να κατανοήσει τις πιθανές επιπτώσεις της ύπαρξης αυτών των πυκνών μαζών στον μανδύα, κατά τα πρώτα στάδια διαμόρφωσης της Γης. Γεωλογικά, ο πλανήτης μας είναι αρκετά μοναδικός σε σχέση με τους άλλους που υπάρχουν στο ηλιακό σύστημα.
«Ένα λογικό επακόλουθο της ιδέας ότι οι LLVPs είναι υπολείμματα της Θείας είναι ότι είναι πολύ αρχαίες» δήλωσε ο Δρ. Paul Asimow. «Επομένως, είναι σημαντικό να ερευνήσουμε τις συνέπειες που είχαν για την πρώιμη εξέλιξη της Γης, όπως την έναρξη της υποβύθισης πριν δημιουργηθούν οι συνθήκες για τις σύγχρονες τεκτονικές πλάκες, το σχηματισμό των πρώτων ηπείρων και την προέλευση των παλαιότερων σωζόμενων ορυκτών».
Η εργασία που περιγράφει τα αποτελέσματα δημοσιεύεται στο περιοδικό Nature.